EIΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΕΝΣΤΙΚΤΩΔΗ ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ

Mε αφορμή την εκκίνηση της επίσημης ιστοσελίδας της ομάδας και το αυξημένο ενδιαφέρον των φίλων και επισκεπτών της σελίδας, θα θέλαμε να μοιραστούμε με τα μέλη μας, αλλά και τους φίλους μας, κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις γύρω από την παραδοσιακή τοξοβολία καθώς και ορισμένες προσωπικές απόψεις που αντανακλούν ως ένα βαθμό την γενικότερη φιλοσοφία της ομάδος

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΤΟΞΑ

Η ονομασία «ενστικτώδης» τοξοβολία, δεν είναι καθόλου τυχαία και αντανακλά επακριβώς το περιεχόμενο αλλά και το αντικείμενο της. Τα παραδοσιακά τόξα που χρησιμοποιούνται στην ενστικτώδη τοξοβολία είναι συνήθως ακριβή αντίγραφα παλαιών τόξων βασισμένα σε ιστορικές μελέτες και αρχαιολογικά ευρήματα. Ο τρόπος κατασκευής τους και τα υλικά μπορούν να διαφέρουν για να ικανοποιήσουν τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις ανάγκες του σύγχρονου τοξότη. Έτσι δεν είναι καθόλου σπάνιο να συναντήσουμε παραδοσιακά τόξα κατασκευασμένα με σύγχρονα υλικά, όπως το ανθρακόνημα (carbon fiber), και οι ίνες γυαλιού (fiber glass). Aκόμα και αυτά τα τόξα ωστόσο έχουν συνήθως ως πυρήνα τους το ξύλο και δεν παύουν να διατηρούν όλα τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες ενός παραδοσιακού τόξου, προσαρμοσμένου θα μπορούσαμε να πούμε στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής. Εξαιτίας δε της ευρείας γκάμας των υλικών εκ των οποίων παρασκευάζονται, απευθύνονται σε κάθε βαλάντιο. Παρολαυτά υπάρχουν και εξ ολοκλήρου παραδοσιακά τόξα, κατασκευασμένα με ακριβώς τα ίδια υλικά που χρησιμοποιούνταν χιλιάδες ή εκατοντάδες χρόνια πριν. Τέτοια υλικά εκτός βέβαια από το ξύλο, είναι το κέρατο (συνήθως βουβαλιού), οι τένοντες, το δέρμα, και διάφορα είδη ψαρόκολλας. Τα συγκεκριμένα τόξα απευθύνονται σε πιο προχωρημένους τοξότες και εξαιτίας των υλικών τους, της πολυπλοκότητας της κατασκευής τους αλλά και των παραπάνω εργατοωρών που δαπανώνται από τον εκάστοτε κατασκευαστή, έχουν ως αποτέλεσμα να κοστίζουν αρκετά πιο ακριβά. Αν κάποιος μπορεί να παραβλέψει αυτόν τον παράγοντα και εφόσον είναι αρκετά προχωρημένος στην παραδοσιακή τοξοβολία, τότε θεωρώ πως είναι καλό να προχωρήσει στην απόκτηση ενός τέτοιου τόξου μιας και θα τον αποζημιώσει σε αρκετά σημεία κατά την άσκηση της αγαπημένης σε όλους μας τέχνης.

ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ ΤΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟΥ

Η αίσθηση που λαμβάνει κάποιος, όταν κρατάει για πρώτη φορά στα χέρια του ένα παραδοσιακό τόξο, είναι κάτι που δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια, καθώς πρόκειται για μια καθαρά βιωματική εμπειρία, που τις περισσότερες φορές αλλάζει την ζωή του ατόμου που ευτύχησε να βρεθεί σε αυτή την ευχάριστη θέση.

Το μόνο σίγουρο που μπορούμε να πούμε είναι, πως δεν νιώθει ότι κρατάει στα χέρια του κάτι καινούριο, κάτι άγνωστο. Αρκούν λίγες στιγμές, ώσπου να προλάβει να το περιεργαστεί και κάποιες πρώτες βολές, ώστε να «ξυπνήσει» το κατάλληλο μιτοχόνδριο στο DNA, που μεταφέρει δια μέσου της κυτταρικής μνήμης την από αιώνες ξεχασμένη γνώση και εμπειρία του ανθρώπου πάνω στην τέχνη της τοξοβολίας.

Αμέσως γίνεται κοινωνός μιας αρχαίας μυσταγωγικής γνώσης που εκτείνεται από τον αρχάνθρωπο των σπηλαίων την εποχή των παγετώνων, ο οποίος κατάφερε να επιβιώσει σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες χάριν του τόξου, μέχρι τις αυτοκρατορίες των Ασσυρίων, Αιγυπτίων, Κινέζων, Κρητών, Περσών, Ινδών και αργότερα Μογγόλων, Ιαπώνων, Οθωμανών αλλά και σε λαούς όπως οι Σκύθες, οι Πάρθες, μέχρι τους Ινδιάνους της Βορείου και Νοτίου Αμερικής.

ΤΕΧΝΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΧΝΗ

Γρήγορα γίνεται αντιληπτό πως στην τέχνη της παραδοσιακής ενστικτώδους τοξοβολίας (η Ολυμπιακή σκοπευτική τοξοβολία είναι κάτι τελείως διαφορετικό), δεν είναι απαραίτητη η παρουσία κάποιου δάσκαλου αλλά κάποιου μυητή! Χαρακτηριστικά θυμάμαι τη φράση του ανθρώπου που με μύησε στην τοξοβολία να λέει «ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ» κάτι που στην αρχή μου έκανε εντύπωση, μέχρι να καταλάβω τι ακριβώς εννοούσε. Δεν διδάσκεσαι λοιπόν παραδοσιακή τοξοβολία, αλλά μυείσαι σε αυτήν και συνεπώς ΔΕΝ υπάρχουν δάσκαλοι, αλλά μέντορες!

Στους λαούς της Ανατολής όπου η τοξοβολία αντιμετωπίζεται ως συστατικό της κουλτούρας των ντόπιων λαών και ως μοναδική και αυτοτελής πολεμική τέχνη, ο αρχάριος τοξότης περνάει αρχικώς πολύ μεγάλο διάστημα χωρίς να ακουμπήσει καν τόξο, παρά μόνο ασκούμενος σε σωματικές και πνευματικές ασκήσεις τοξοβολίας. Στην φιλοσοφία του ΖΕΝ, η τέχνη της παραδοσιακής τοξοβολίας, ονομάζεται "Τέχνη δίχως τέχνη". Αυτός είναι ένας αρκετά περίεργος ως και δυσνόητος χαρακτηρισμός, ιδιαιτέρως για τον δυτικότροπο άνθρωπο που αδυνατεί να συλλάβει πιο πολύπλοκες και σύνθετες έννοιες, οι οποίες όμως μέσα τους περικλείουν την απλότητα της ζωής και συμπυκνώνουν το νόημα της.

Ο πρίγκηπας Ουίλιαμ προσπαθώντας να επιτύχει το "άδειασμα του νου". Αν και ο ίδιος είναι φανατικός θαυμαστής της τοξοβολίας, δεν γνωρίζουμε ωστόσο κατά πόσο αυτό είναι εφικτό φορώντας σίκ κοστούμι και ρολόι ρόλεξ χιλιάδων ευρώ. Σίγουρα όμως είναι μια ατράνταχτη επιβεβαίωση πως η τοξοβολία είναι μια ευγενής τέχνη.

Πράγματι από τη μεριά του αρχάριου έτσι θα πρέπει να εκλαμβάνεται η ενστικτώδης τοξοβολίας, ως μία ΤΕΧΝΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΧΝΗ. Χωρίς συγκεκριμένες τεχνικές, χωρίς συγκεκριμένους κανόνες και κανονισμούς. Κάποιος μπορεί να κρατάει το τόξο με το δεξί και άλλος με το αριστερό, άλλος να έλκει τη χορδή με τα τρία ή με τα δύο δάχτυλα, άλλος χρησιμοποιώντας κάποιο ειδικό δαχτυλίδι ή γάντι τοξοβολίας. Δεν υπάρχουν σκοπευτικά βοηθήματα, όπως σκόπευτρα, σκοπευτικά παράθυρα, και άλλα βοηθήματα που χρησιμοποιούνται στην Ολυμπιακή σκοπευτική τοξοβολία, που όπως ανέφερα παραπάνω είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Στην παραδοσιακή τοξοβολία το μόνο που υπάρχει είναι το σύστημα ΤΟΞΟΤΗΣ-ΤΟΞΟ-ΒΕΛΟΣ-ΣΤΟΧΟΣ. Πολλές φορές μάλιστα ακόμα και ο στόχος μπορεί να παραλείπεται ή να είναι κάτι τελείως αφηρημένο όπως ο ουρανός ή η θάλασσα, ή κάτι άλλο εντελώς πνευματικό, κάτι το οποίο βρίσκεται μονάχα στο μυαλό και τη φαντασία του τοξότη.

Όλα αυτά ίσως να ακούγονται περίεργα σε κάποιον μη μυημένο και ίσως μάλιστα να προκαλέσουν και την λανθασμένη εντύπωση, ότι αφού πρόκειται για μια "Τέχνη δίχως τέχνη", ασφαλώς πρόκειται και για κάτι εύκολο, που γρήγορα μπορεί να κατακτηθεί. ΜΕΓΑ σφάλμα και δυστυχώς σύνηθες για τα ελληνικά δεδομένα!

Εκεί ακριβώς έγκειται η δυσκολία της παραδοσιακής ενστικτώδους τοξοβολίας, της ιδιάζουσας αυτής πολεμικής τέχνης. Πως μπορεί αλήθεια να κατανοήσει κανείς, πόσο μάλλον να κατακτήσει, κάτι που δεν μπορεί να διδαχθεί με συμβατικό τρόπο; Πως μπορεί κανείς να αντλήσει τις κατάλληλες εκείνες πληροφορίες και τεχνικές γνώσεις από την τράπεζα της κυτταρικής του μνήμης, ωστε να τις ανασύρει στην επιφάνεια ύστερα από αιώνες λησμονιάς και λήθης και να τις αξιοποιήσει καταλλήλως, μέσα σε μια εποχή και ένα περιβάλλον τελείως ακατάλληλο και ασύμβατο με αυτή; Και εφόσον δεν υπάρχει κάποιος δάσκαλος να την διδάξει, ποιος είναι εκείνος ο παράγοντας που θα μας οδηγήσει στην κατάκτηση της;

Η απάντηση είναι απλή και βρίσκεται στην ίδια την ονομασία της παραδοσιακής ενστικτώδους τοξοβολίας. Για τον αρχάριο ο σημαντικότερος δάσκαλος δεν είναι άλλος από το ίδιο το ένστικτο! Στη δικιά μας τοξοβολία το ένστικτο δεν χρησιμοποιείται μόνο για να τοξεύσεις ή να σκοπεύσεις, αλλά και για να κατανοήσεις σε βάθος και τελικά να κατακτήσεις αυτή την Τέχνη δίχως τέχνη και τους νόμους που την διέπουν. Το ένστικτο είναι εκείνο που θα σε οδηγήσει σε ποιο χέρι θα τοποθετήσεις τελικά το τόξο, με ποιον τρόπο θα έλξεις τη χορδή και ποιο σημείο θα ορίσεις με τον καιρό ως «σημείο επαφής». Το ένστικτο είναι εκείνο που θα καθορίσει τη σωστή στάση των ποδιών, των ώμων και του βραχίονα, εκείνο που θα ενεργοποιήσει και θα εκμεταλλευτεί ιδιότητες του εγκεφάλου που έχουν παραγκωνιστεί, όπως την περιφερειακή όραση και την σωστή εκτίμηση αποστάσεων. Το ένστικτο είναι αυτό που θα οδηγήσει στις όποιες διορθώσεις και θα καθορίσει τελικώς το προσωπικό στυλ του κάθε τοξότη.

Η ενεργοποίηση και η πλήρης αξιοποίηση της «έκτης αίσθησης», είναι μια πολύπλοκη, χρονοβόρα και εξαιρετικά δύσκολη πνευματική διαδικασία. Ας μην ξεχνάμε πως η ενστικτώδης τοξοβολία εκτός από τη φυσική άσκηση που προσφέρει, συνιστά σε πολύ μεγάλο βαθμό μια πνευματική άσκηση και αποτελεί ίσως το πιο πνευματικό άθλημα. Όσοι αθλούνται και σε άλλα αθλήματα, θα έχουν παρατηρήσει αρκετές φορές, ότι μια δίωρη προπόνηση στην ενστικτώδη τοξοβολία είναι πολύ πιο εξαντλητική από μία σκληρή δίωρη προπόνηση στο γυμναστήριο, που παρόλο τον ιδρώτα και την σωματική καταπόνηση, δεν νιώθεις αυτή την εξάντληση-χαλάρωση, που νιώθεις μετά από μια προπόνηση τοξοβολίας, επειδή ακριβώς έχεις γυμνάσει νου και σώμα.

Στην αρχή λοιπόν, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα υπάρξει μια γρήγορη βελτίωση που εξίσου σύντομα όμως θα καταστεί ανεπαρκής, ακόμα και κώλυμα σε κάποιες περιπτώσεις για την περαιτέρω εξέλιξη του τοξότη. Πολλές φορές ο ασκούμενος στην παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία, θα νιώσει να έχει «βαλτώσει» σε ένα συγκεκριμένο, καθόλου ικανοποιητικό σημείο πλέον και θα αισθανθεί «ανήμπορος» να ξεκολλήσει από αυτό και να προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο. Εκεί κάποιοι εξαντλημένοι από την χρονοβόρα αλλά μάταιη προσπάθεια, θα παραμείνουν δυστυχώς για πάντα και παρόλο που ενδεχομένως να ασκούνται χρόνια στην παραδοσιακή τοξοβολία, στην ουσία η γνώση τους πάνω στην Τέχνη δίχως τέχνη, δεν θα ξεπερνά εκείνη ενός αρχαρίου, που έχει πραγματοποιήσει ελάχιστες βολές.

Αυτό συμβαίνει γιατί μόλις κατακτηθεί σε ένα βαθμό το ένστικτο, η έκτη αυτή αίσθηση που ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο, οι υπόλοιπες γνωστές σε όλούς μας αισθήσεις, αρχίζουν έναν ανηλεή πόλεμο εναντίον του, κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό μιας και παραγκωνίζονται για χάρη του. Η όραση, η ακοή, η όσφρηση, η αφή ακόμα και η γεύση γίνονται ανυπέρβλητα εμπόδια στο δύσκολο έργο του τοξότη. Σε απόλυτη συνάφεια και αγαστή συνεργασία μεταξύ τους, αντιπαλεύουν το ένστικτο του τοξότη και προσπαθούν να επιβάλλουν τους φυσικούς νόμους στο μεταφυσικό μεγαλείο της ενστικτώδους τοξοβολίας, προκαλώντας την πιο συνήθη μορφή δυσκολίας στον χώρο της τοξοβολίας, αυτό που καλείται «πανικός στόχου». Όπως φανερώνουν οι ίδιες οι λέξεις κατά τον πανικό στόχου, ο τοξότης και μόνο στη θέα του στόχου καταβάλλεται από έναν αδικαιολόγητο πανικό, που έχει ως αποτέλεσμα να χάσει την ψυχική του ηρεμία, να αποσυντονιστεί εντελώς και παράλληλα να ξεχάσει ό,τι έχει μάθει ως τότε! Στην Ολυμπιακή ή συμβατική όπως την αποκαλώ εγώ τοξοβολία, υπάρχουν κάποια "κόλπα" που αντιμετωπίζουν προσωρινά όχι τα αίτια, αλλά τα συμπτώματα του πανικού στόχου. Μόνο στην παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία υπάρχει η «θεραπεία» κατά των πραγματικών αιτίων του πανικού στόχου και όχι απλώς των συμπτωμάτων του, μέσα από μια ψυχοσωματική διαδικασία που δικρίνεται σε αρχικό και τελικό στάδιο.

ΑΡΧΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ: ΤΟ «ΑΔΕΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΝΟΥ» Η΄ΑΛΛΙΩΣ “EMPTY MIND ARCHERY”

Στο σημείο αυτό ο τοξότης καλείται να πραγματοποιήσει τον μεγαλύτερο άθλο του, να αδειάσει το μυαλό αλλά και το σώμα του από οποιουδήποτε είδους «φυσικά» κωλύματα και να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στον μικρόκοσμο που περιλαμβάνει το γνωστό μας πλέον σχήμα Τοξότης-Τόξο- Βέλος- Στόχος. Ένας μικρόκοσμος που αποτελεί μια μικρογραφία του φυσικού αλλά και μεταφυσικού κόσμου! H διαδικασία αυτή στην τοξοβολία είναι γνωστή ως “Empty Mind Archery". Προκειμένου ο τοξότης να συγκεντρωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε κατά τη διάρκεια της τόξευσης να μην υπάρχει κάτι άλλο γιάυτόν παρά το τόξο και ο στόχος, ο τοξότης θα πρέπει να κατορθώσει να δει και να αντιληφθεί τον εαυτό του σαν μέρος ενός ενεργειακού συνόλου, περιορισμένου στις δικές του ανάγκες και στα δικά του χωροχρονικά όρια, διατηρώντας μια αδρή αντίληψη για το τι συμβαίνει γύρω του. Είναι σαν να εφαρμόζει κανείς ένα αόρατο φίλτρο μεταξύ της ενέργειας και της αύρας του από τις ενέργεις και τις αύρες των υπόλοιπων. Μόνο τότε επιτυγχάνεται το άδειασμα του νου, όταν καταφέρουμε να σβήσουμε από το μυαλό μας την εικόνα που έχουμε εμείς και οι άλλοι για το άτομο μας.

Θα μπορούσαμε περίπου να περιγράψουμε την αίσθηση σαν τη σκηνή από τον άρχοντα των δακτυλιδιών, όταν ο Φρόντο φοράει το δαχτυλίδι και ξαφνικά ελευθερώνεται από την φυσική του υπόσταση και εισέρχεται στην ενεργειακή σφαίρα, η οποία ναι μεν του παρέχει μια σχετική κάλυψη από τον φυσικό κόσμο, ωστόσο είναι τρομερά εκτεθιμένος σε έναν κόσμο γεμάτο ενέργεια χωρίς να γνωρίζει το παραμικρό γι'αυτόν και τα όρια της άϋλης υπόστασής του . Ομοιάζει αυτή η κατάσταση με τον πλατωνικό κόσμο των ιδεών, τότε είναι που ο τοξότης γνωρίζει την πραγματική υπόσταση των πραγμάτων και όχι την φυσική-υλική τους απεικόνιση.

Το να κατορθώσεις να «αδειάσεις» το μυαλό σου, κατά τη γνώμη μου αποτελεί την μεγαλύτερη πρόκληση για τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος έχει πλέον συνηθίσει να είναι δέσμιος πολλών, κατ’ όνομα μόνο «αναγκών» και «υποχρεώσεων», που δεν του αφήνουν κανένα χρονικό ή οποιοδήποτε άλλο περιθώριο για πνευματική αναζήτηση, ώστε να κατορθώσει επικοινωνήσει πρωτίστως με το εσωτερικό του εαυτό και ακολούθως με την τέταρτη εκείνη διάσταση, που θα του επιτρέψει να αντιληφθεί τον πραγματικό του εαυτό μέσα στο ενεργειακό σύμπαν.

Το "άδειασμα του νου" προέρχεται από την διδασκαλία του Ζεν και διδάσκεται κυρίως από τους δάσκαλους του ιαπωνικού Kyudo.

Αυτή η προσπάθεια για μέθεξη στο ενεργειακό σύμπαν, αποτελεί την κορωνίδα της πνευματικότητας του ανθρώπου. Είναι αυτό που οι θρησκείες αποκαλούν «Θέωση». Μια πνευματική κατάσταση που δύσκολα κατακτάται όχι μόνον από τους πιο μυημένους στην τέχνη της τοξοβολίας, αλλά ακόμα και από τους πιο μυημένους της θρησκείας, της Θεολογίας ακόμα και της φιλοσοφίας. Η ιαπωνική σχολή του Ζεν και η ιαπωνική τοξοβολία δίνουν μεγάλη σημασία στην παραπάνω διαδικασία. Σε συνθήκες διαλογισμού και απόλυτης ηρεμίας πραγματοποιούν κωπιώδεις πνευματικές και σωματικές ασκήσεις, ώστε να κατορθώσουν να απαλλαγούν από την γήινη εικόνα τους, να αποβάλλουν τον σωματικό τους μανδύα και να εισέλθουν στο ενεργειακό πεδίο.

ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ: H TEXNH THΣ ΖΕΥΞΗΣ

Ωστόσο η τοξοβολία είναι πάνω από όλα μια καθαρά πολεμική τέχνη και όχι εργαλείο διαλογισμού και βιοθεωριών θρησκευτικού περιεχομένου. Ο σκοπός κατά τη γνώμη μας δεν πρέπει να είναι το πως να φτάσει ο τοξότης στην κατάσταση που περιγράψαμε, αλλά το πως θα καταφέρει να διατηρήσει τον απόλυτο έλεγχο της κοσμικής του ενέργειας όχι σε συνθήκες διαλογισμού αλλά σε συνθήκες μάχης. Και μπορεί σήμερα να μην πολεμάει κανείς με τόξα, ωστόσο αν κάποιος θέλει να ισχυρίζεται ότι ασκείται στη παραδοσιακή τοξοβολία, δεν θα πρέπει να παραγκωνίζει την μαχητική της διάσταση για χάρη της πνευματικής.

Σε αντίθεση λοιπόν με την ενεργοποίηση του ενστίκτου, όπου εκεί δεν απαιτείται κάποια συγκεκριμένη διδασκαλία, αλλά είναι δυνατόν να αφυπνιστεί με την κατάλληλη πνευματική και σωματική άσκηση από το ίδιο το άτομο και συγκεκριμένα τον τοξότη, το να κατορθώσει να «αδειάσει» κανείς το μυαλό του από εξωγενείς φυσικούς και μη φυσικούς παράγοντες, να μεταβεί στη σφαίρα του μεταφυσικού και παράλληλα να διατηρήσει τις κατάλληλες εγκεφαλικές και σωματικές λειτουργίες, που θα του επιτρέψουν να πραγματοποιήσει την τέλεια ή τις τέλειες βολές σε πραγματικές συνθήκες μάχης και όχι διαλογισμού, είναι κάτι που μπορεί να διδαχθεί μέσα από την κατάλληλη πνευματική και τοξευτική διδασκαλία, συνήθως από άτομα με αυξημένη την πνευματικότητα και την κοσμοαντίληψη, τα οποία έχουν καταφέρει να επιτύχουν παρόμοια επίπεδα πνευματικής ανάτασης .

Προχωρημένοι και αρχάριοι τοξότες του Ιέρακος στην προσπάθεια τους να κατανοήσουν την "Τέχνη της Ζεύξης", ώστε να επιτύχουν την "τέλεια" βολή.

Βλέπουμε λοιπόν πως ο χαρακτηρισμός "τέχνη χωρίς τέχνη" για την παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία δεν είναι αντιπροσωπευτικός για όσους θέλουν να βλέπουν την τοξοβολία στην πραγματική της διάσταση και όχι εντός "εργαστηριακών συνθηκών". Η παραδοσιακή ενστικτώδης τοξοβολία είναι περισσότερο η "Τέχνη της Ζεύξης", της ζεύξης του ενστίκτου με τις υπόλοιπες αισθήσεις, του γήινου με το αιθερικό στοιχείο, του φυσικού με το μεταφυσικό, του σώματος με το πνεύμα, της έντασης με την χαλάρωση, του ατόμου με το σύνολο, του φιλόσοφου με τον πολεμιστή. Αυτός ο δυϊσμός, που συναντάται παντού στη φύση, είναι που χαρακτηρίζει πρωταρχικώς την παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία. Αν αυτό δεν γίνει αντιληπτό και δεν πραγματοποιηθεί η ένωση μεταξύ των αντίρροπων και αντιμαχόμενων αυτών διαζευκτικών δυνάμεων, τότε ο τοξότης δεν θα καταφέρει ποτέ να βρει μια κοινή συνισταμένη, προκειμένου να χαράξει την "χρυσή τομή", που θα του επιτρέψει να πραγματοποιήσει την ιδανική, την τέλεια βολή. Αντιθέτως θα πελαγοδρομεί χωρίς σαφή προορισμό και θα προσκρούει συνέχεια πότε σε τοξευτικούς σκοπέλους και άλλοτε σε υφάλους, με αποτέλεσμα να ναυαγούν διαρκώς οι προσπάθεις για τοξευτική ανέλιξη.

Συνεπώς μόνο αυτός που μπορεί να εμφυσήσει στους μαθητές του όλη αυτή την κοπιώδη ομολογουμένως διαδικασία, θα μπορούσε να οριστεί ως «δάσκαλος τοξοβολίας» και δυστυχώς τέτοια άτομα είναι ελάχιστα στον κόσμο. Όποιος είχε την τύχη να μαθητεύσει κοντά σε κάποιον τέτοιο δάσκαλο και να διδαχθεί τα μυστικά της παραδοσιακής ενστικτώδους τοξοβολίας μέσα από την εξερεύνηση και κατανόηση της δυικότητας του ατόμου, της φύσης, και του κοσμικού σύμπαντος, μπορεί να πει πραγματικά ότι κατέχει την ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΖΕΥΞΗΣ. Οι υπόλοιποι μπορούν απλώς να χαρακτηριστούν ως μέντορες και μυητές στο μακρινό αυτό ταξίδι αναζήτησης των ριζών της πνευματικότητας του ανθρώπου ή ως απλοί συντονιστές προπονήσεων τοξοβολίας.

Ας μην εμπιστευόμαστε κάποιον που με περισσή άνεση και ευκολία και «άνευ λόγου γνώσεως», δηλώνει δάσκαλος παραδοσιακής τοξοβολίας. Στις πλείστες των περιπτώσεων πρόκειται είτε για τσαρλατάνους, είτε απλώς για τοξότες που δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν στο επόμενο στάδιο τοξευτικής δεινότητας και αποφάσισαν να το «παίξουν» δάσκαλοι, γιατί όπως είπε κάποτε και ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω : Όποιος μπορεί δημιουργεί, όποιος δεν μπορεί... διδάσκει!

Θα ήθελα κλείνοντας να καλωσορίσω όλους τους νέους ασκούμενους στον μαγικό κόσμο της παραδοσιακής ενστικτώδους τοξοβολίας και να τους ευχηθώ όλα τα βέλη τους να πλήττουν πάντοτε του στόχους που επιθυμούν. Ας μην ξεχνάμε όλοι πως η αγαπημένη μας τοξοβολία ως "τέχνη της ζεύξης" συνίσταται σε τρεις βασικές παραμέτρους, κατάλληλη ψυχολογία, συγκέντρωση και προπόνηση.

Για το τέλος φύλαξα ένα δικό μου μικρό παράθεμα, όπως το είχα αποτυπώσει την πρώτη φορά που δέχτηκα την « Φώτιση» της Τοξοβολίας :

«Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα, από το να ξεκινάει κανείς τη μέρα του ασκούμενος στην παραδοσιακή τοξοβολία και να καταφέρνει μόλις μέσα από λίγες βολές να φτάνει εκείνο το σημείο όπου στη φιλοσοφία ΖΕΝ αποκαλείται το ΑΥΤΟ. Δεν σου μένει τότε παρά να υποκλιθείς και να τελειώσεις την προπόνηση σου, ξοδεύοντας την υπόλοιπη μέρα αναρωτώμενος τι ήταν εκείνο που κατέστησε δυνατόν στο ΑΥΤΟ να σε προσεγγίσει, επιτρέποντας σου να ξεπεράσεις τα υπάρχοντα σωματικά και ψυχολογικά εμπόδια, που μπορεί να φέρει οποιοσδήποτε και τα οποία είναι αυτά που παρεμβάλλονται πάντα μεταξύ του συστήματος τοξότης-τόξο-βέλος-στόχος , ώστε να κατορθώσεις έτσι να γίνεις ένα με το 'Όλον, ρίχνοντας το τέλειο βέλος! Αυτή είναι η μαγεία ή η "φώτιση" της παραδοσιακής τοξοβολίας, η στιγμή που παύεις να ισχύεις σαν μεμονωμένη οντότητα και γίνεσαι μέρος του ενεργειακού και πνευματικού σύμπαντος!»

Η μαγική στιγμή της "Φώτισης' στην παραδοσιακή ενστικτώδη τοξοβολία